晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。 林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐。 见渔人,乃大惊,问所从来。具答之。便要还家,设酒杀鸡作食。村中闻有此人,咸来问讯。自云先世避秦时乱,率妻子邑人来此绝境,不复出焉,遂与外人间隔。问今是何世,乃不知有汉,无论魏晋。此人一一为具言所闻,皆叹惋。余人各复延至其家,皆出酒食。停数日,辞去。此中人语云:“不足为外人道也。”(间隔 一作:隔绝) 既出,得其船,便扶向路,处处志之。及郡下,诣太守,说如此。太守即遣人随其往,寻向所志,遂迷,不复得路。 南阳刘子骥,高尚士也,闻之,欣然规往。未果,寻病终。后遂无问津者。
|
Server : Apache System : Linux srv.rainic.com 4.18.0-553.47.1.el8_10.x86_64 #1 SMP Wed Apr 2 05:45:37 EDT 2025 x86_64 User : rainic ( 1014) PHP Version : 7.4.33 Disable Function : exec,passthru,shell_exec,system Directory : /home/stando/www/wp-content/plugins/js_composer/assets/less/modules/ |
Upload File : |
.vc_message {
display: none;
position: fixed;
.box-sizing(border-box);
padding: 10px;
text-align: center;
top: 56px;
left: 0;
width: 100%;
background: #CCCCCC;
color: #000000;
&.success, &.type-success {
background: #d8edc7;
border-bottom: 1px solid #cae1b7;
color: #8A987E;
}
&.error, &.type-error {
background: @state-danger-bg;
border-bottom: 1px solid @state-danger-border;
color: @state-danger-text;
}
}
.vc_panel-message {
display: none;
z-index: 100000;
position: absolute;
.box-sizing(border-box);
padding: 10px;
text-align: center;
top: 38px;
left: 0;
width: 100%;
background: #CCCCCC;
color: #000000;
&.type-success {
background: #d8edc7;
border-bottom: 1px solid #cae1b7;
color: #8A987E;
}
&.type-error {
background: #EBE4C7;
border-bottom: 1px solid #DDD2B3;
color: #938D7C;
}
}